Fort Śliwickiego (Jasińskiego) powstawał w latach 1833-40 na terenie ówczesnej wsi Golędzinów, jako przyczółek mostowy dla budowanej w tym samym czasie Cytadeli Aleksandrowskiej. Na jego terenie za czasów carskich przetrzymywano więźniów wysyłanych na Syberię. W późniejszych okresach teren był zawsze w rękach jednostek milicyjno-policyjnych i tak jest aż do czasów współczesnych.

Fort IV wybudowano w latach 1883-1886 w ramach zewnętrznego pierścienia fortów Twierdzy Warszawa. Powstał według przestarzałych pomysłów na forty artyleryjskie, na bazie wzorcowego projektu z 1879 roku. Obecnie jest bardzo zniszczony i zachowana jest tylko połowa koszar oraz umocnienia ziemne.

Fort XIV w Goławicach był budowany w latach 1912-1915 w ramach zewnętrznego pierścienia fortów Twierdzy Modlin, na polach na wschód od miejscowości. Na północny-zachód od fortu powstawała grupa fortowa Goławice z głównym fortem XIVb

Zespół prochowni P11 został wybudowany w latach 1912-1914 na zapolu fortu VII w Cybulicach oraz fortu VIII w Grochalach. Prochownie nosiły imię gen. Józefa Zajączka.

Nieistniejący Fort XVII w miejscowości Góra, na północ od Janówka, miał powstać w ramach budowy zewnętrznego pierścienia fortów Twierdzy Modlin (Крепость Новогеоргиевск). Jego budowę rozpoczęto po roku 1912, ale nigdy nie została ona ukończona. W czasie I wojny światowej obiekt funkcjonował jako fortyfikacja polowa. Obecnie nie istnieje.

Dzieło D9 w Janówku, powstało w ramach budowy zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1912-1915. Było elementem grupy fortowej Janówek, jednej z trzech takich grup na terenie twierdzy Modlin.

Dzieło pośrednie D10 w Trzcianach powstało w latach 1912-1915 w ramach budowy drugiego pierścienia fortów twierdzy Modlin. Obecnie mocno zniszczone podobnie jak inne umocnienia okolic Janówka.

Fort XVIII w Bożej Woli powstawał w ramach budowy drugiego pierścienia fortów Twierdzy Modlin. Obecnie piszemy, że fort jest w Bożej Woli, ale Rosjanie lokowali go w sąsiednim Suchocinie. Budowy fortu nigdy nie ukończono w całości.

Dzieło D8 w Czarnowie (fort XVIc) było budowane przez Rosjan w latach 1912-1915 w ramach zewnętrznego pierścienia fortów Twierdzy Modlin (Nowogieorgijewsk). Konstrukcja dzieła jest inna niż pozostałych fortów z tego okresu.

Nieistniejące dzieło D7 (fort XVIb) w Czarnowie potencjalnie mogło powstać w ramach budowy zewnętrznego pierścienia fortów, na międzypolu między fortem XVI, a dziełem D8.