Twierdza Zegrze

Białobrzegi to miejscowość położona ok. 3km na zachód od Beniaminowa i 3km na wschód od Zegrza (w linii prostej). Na początku XX wieku w pobliskim Beniaminowie powstał fort, a w Białobrzegach wybudowano kompleks budynków koszarowych dla rosyjskich żołnierzy.

Na początku lat 80-tych XIX wieku zaprojektowano fortyfikacje dla Zegrza w postaci dwóch ceglanych fortów zbliżonych do standardowego projektu Bujnickiego z 1879 roku. Nie rozpoczęto żadnych prac budowlanych, ale do pomysłu powrócono w 1892 roku.

Twierdza Zegrze wyposażona została w dwa kompleksy koszarowe, po jednym na każdym brzegu Narwi (Zagroby oraz Zegrze).

Razem z umocnieniami w Zegrzu wybudowano dwa kompleksy koszarowe: jeden w Zagrobach (dzisiaj Zegrze Południowe) oraz drugi wewnątrz twierdzy a także powstały trzy prochownie.

Pierwsze przeprawy przez Narew w Zegrzu powstały już w XIII wieku. Miejscowość była wtedy osadą handlową, a położona na szlaku przeprawa przez rzekę przynosiła dochody. Najpierw był to tylko bród a później proste, drewniane mosty, często niszczone przez siły natury.

Zanim w Zegrzu zagościły wojska rosyjskie teren ten był własnością Radziwiłłów, a wcześniej Krasińskich. Po rozpoczęciu budowy twierdzy zlikwidowano istniejącą tutaj parafię katolicką, a w miejscu kościoła pobudowano świątynię prawosławną. W ramach zadośćuczynienia władze rosyjskie ufundowały nowy kościół w Woli Kiełpińskiej.

Po wybudowaniu linii Kolei Nadwiślańskiej carskie władze rozpoczęły projektowanie linii kolejowej z Jabłonny do Ostrołęki. Linia miała umożliwić połączenie w powstającymi umocnieniami w Zegrzu, Pułtusku i Różanie. Realizację planów rozpoczęto w 1894 roku.