Nieistniejący już Fort Pawła powstał w 1854 roku przed Wrotami Konstantynowskimi Cytadeli (Brama żoliborska). Wypełniał przestrzeń pomiędzy fortem Aleksieja a fortem Gieorgija.

Podobnie jak fort Gieorgija został wybudowany jako wał z fosą w kształcie lunety (dzieło o dwóch czołach i dwóch barkach z otwartą szyją). Prawdopodobnie była ona podobna do dzieł, które powstały wokół dwóch baszt artyleryjskich (forty: Aleksieja i Siergieja) 10 lat później. W części barkowej ziemna skarpa została wyposażona w mur Carnota. Natomiast część czołowa posiadała ceglaną przeciwskarpę z galerią strzelecką (i systemem chodników minerskich). Po środku czoła wzniesiono kojec skarpowy. Zarówno kojec jak i przeciwskarpa zostały połączone poternami z wnętrzem fortu. Chodniki prowadzące do dwóch końców przeciwskarpy nie były schowane pod fosą lecz przecinały ją łącząc się bokami z murem Carnota. Wejścia do potern znajdowały się w kazamatach wybudownych pod całym wałem czołowym. Znajdowały się tu też schrony artyleryjskie z podręczną prochownią.

Fort Pawła, podobnie jak inne obiekty Cytadeli, nie podlegał rozkazowi o likwidacji twierdzy z 1909 roku. W czasie działań wojennych nie ucierpiał znacząco więc dotrwał do okresu międzywojennego w bardzo dobrym stanie.

W 1921 roku rosyjski obiekt został przemianowany na fort gen. Ludwika Mierosławskiego, działacza patriotycznego i dowódcy wojskowego. W 1935 roku obiekt jeszcze istniał jednak wkrótce został rozebrany. Był przeszkodą w budowie osiedli mieszkaniowych na Żoliborzu.

Fort znajdował się po zachodniej stronie obecnej ul. Mickiewicza, w pobliżu skrzyżowania z ulicą Gen. Józefa Zajączka. Obecnie w tym miejscu znajduje się Zespół Szkół Elektronicznych i Licealnych przy ul. Gen. Zajączka 7. Jeszcze podczas budowy budynku szkoły natrafiano na pozostałości tuneli fortu. Także późniejsza budowa metra w czasach PRL-u napotkała trudności z tego powodu. Obecnie linia metra przecina centralnie dawne tereny fortu.