Fort XI "Duńkowiczki" to dwuwałowy fort pancerny wybudowany w latach 1881-1887 obok miejscowości Duńkowiczki, na północ od Przemyśla. Modernizowany w latach 1900-1903 i dobrze zachowany do dzisiaj.

W latach 50-tych XIX w. w miejscu fortu wybudowano ziemno-drewniany szaniec tzw. obozu warownego. Szaniec był modernizowany w roku 1878.

W latach 1881-1887 wybudowano nowy fort wg. typowego projektu dwuwałowego fortu artyleryjskiego, takiego samego jak w przypadku fortów X Orzechowce i XIV Hurko. Konstrukcja fortu była ziemno-ceglana. Fort miał narys pięcioboku, z suchą fosą otoczoną murem oporowym, z trzema kaponierami skarpowymi (jedna centralna i dwie barkowe), koszarami szyjowymi i murem przed koszarami. Na stropie koszar umieszczono stanowiska artylerii dalekiej.

W latach 1900-1903 fort został przebudowany i zmodernizowany. Nowe fragmenty umocnień wykonano z betonu i pancerza. Wzmocniono stropy, wybudowano dwa pancerne tradytory na wale koszar oraz dwie baterie artyleryjskie z wysuwanymi wieżami przy wale piechoty. Kaponiery w fosie pozostały nadal w formie ceglanej. Zlikwidowano mur Carnota, do koszar dobudowano małą kaponierę.

W trakcie I wojny światowej, w trakcie pierwszego oblężenia twierdzy, fort był silnie ostrzeliwany przez rosyjską artylerię. W trakcie drugiego oblężenia twierdzy, przed poddaniem się, załoga fortu wysadziła w powietrze kaponiery oraz tradytory.

W okresie międzywojennym częściowo rozebrano zniszczone elementy fortu. Baterie pancerne zdemontowano i wywieziono do Twierdzy Osowiec oraz na Śląsk.

Po II wojnie światowej fort pełnił funkcje magazynowe oraz mieściła się w nim pieczarkarnia.

Obecnie fort jest dostępny bez ograniczeń. Staraniem Związku Gmin Fortecznych Twierdzy Przemyśl fort został wyremontowany i oświetlony. Jest to jeden z najlepiej zachowanych obiektów fortyfikacji Twierdzy Przemyśl.

Opracowano na podstawie:

• pl.wikipedia.org
• zabytek.pl
• twierdzaprzemysl.org