Fort 50 Prokocim to jeden z głównych fortów artyleryjskich Twierdzy Kraków wybudowany w latach 1882-1886. Jego celem była obrona traktu lwowskiego.

Fort ma narys pięcioboku z dwoma czołami i dwoma barkami, otoczony jest suchą fosą. W części szyjowej umieszczono koszary w poziomie fosy, przez które prowadzi brama do środka fortu. W centralnej części fortu umieszczono główny schron, a przed nim stanowiska artyleryjskie na wale. Ze schronu głównego poprowadzono poternę do centralnej kaponiery w fosie. Fosy barkowe była bronione przez kaponiery skarpowe, do których poprowadzono poterny z wejściami ze schronów na wale. Na wale artylerii umieszczono liczne stanowiska bojowe ze schronami pogotowia, oddzielone od siebie poprzecznicami. Od strony szyi wybudowano ziemny rawelin osłaniający koszary. Fort wybudowano z cegły a elementy bojowe z betonu. Koszary i szyja broniona była z pancernego sponsonu umieszczonego w ścianie koszar, a uzbrojonego w dwa karabiny maszynowe.

W czasie I wojny światowej, w 1914 roku, fort był skutecznie broniony przez wojska austriackie i przyczynił się do zwycięskiego wyparcia Rosjan z miasta.

Od czasów międzywojennych fort był wykorzystywany przez wojsko na cele magazynowe. W latach 70-tych XX w. został przekazany pobliskiej Akademii Medycznej, ale teren nie został w żaden sposób zagospodarowany. Obecnie jest mocno zarośnięty i zaniedbany, ale wszystkie budowle fortu są zachowane. W 2004 roku złomiarze wycięli zachowany pancerny sponson.

Fort jest łatwy do zlokalizowania i do zwiedzania. W okolicy jest dużo miejsc parkingowych. Na forcie jest tylko roślinności i jest tak spokojnie, że spotkaliśmy tam sarnę, która nie wyglądała na zadomowioną.

Opracowano na podstawie:

• pl.wikipedia.org
• www.fortyck.pl
• www.twierdza.art.pl