W 1898 roku w Jabłonie powstał Oddział Balonowy Warszawskiego Rejonu Fortecznego. Specjalnie dla oddziału zostały wybudowane koszary u zbiegu Traktu Kowieńskiego z drogą do Strugi (obecnie skrzyżowanie ul. Zegrzyńskiej ze Strużańską). Po drugiej stronie traktu powstał port balonowy ze stacją meteorologiczną.

Trochę bliżej linii kolejowej, po obu stronach Traktu Kowieńskiego, wzniesiono dwa murowane obiekty przeznaczone na klub oficerski batalionu balonowego oraz na kwaterę dla dowódcy.

Budowę koszar w Jabłonnie zakończono ostatecznie w ostatnich latach XIX wieku. Później wykonywano jedynie niezbędne remonty oraz została wybrukowana droga z garnizonu do Strugi. Obszar garnizonu był kilkakrotnie większy od rozwijającej się tuż obok osady cywilnej.

25 marca 1899 roku koszary w Jabłonnie oficjalnie nazwano "Obozem im. Feldmarszałka Hurki". I tak jak chciał tego właśnie Hurko architektura koszarowców nawiązując do stylu wielkoruskiego, przypominała żołnierzom rodzinne strony.

W 1910 roku nastąpiła reforma carskiej armii. Rozwiązano Warszawski Rejon Forteczny a wraz z nim wojska forteczne i pułki rezerwowe, utworzono za to nowe korpusy. W Jabłonnie został zakwaterowany 8 estalandzki pułk piechoty.

Carski garnizon zakończył swój żywot w Jabłonnie w sierpniu 1915 roku, kiedy to do osady wkroczyły wojska niemieckie.

Większość budynków wojsk balonowych przetrwała do naszych czasów.

• Oba budynki przy ul. Zegrzyńskiej znajdują się przy zakończeniu wiaduktu nad linią kolejową. W jednym z nich mieściła się do niedawna placówka Żandarmerii Wojskowej, aktualnie jest wystawiony na sprzedaż. Natomiast drugi przeszedł w ręce miasta Legionowo i został wydzierżawiony - obecnie mieści się w nim Restauracja "Carska" (ul. Zegrzyńska 1B).
• Dwa budynki przy ul. Strużańskiej i ul. Zegrzyńskiej zajmowane są przez wojskową przychodnię lekarską. Jeden z nich jest rozbudowany o dodatkowe piętro. Są otynkowane i mogą nie przypominać starych koszar (ul. Zegrzyńska 8).
• Budynki przy ul. Strużańskiej i ul. Wąskiej przez wiele lat po opuszczeniu przez wojsko stały niezagospodarowane i po woli niszczały. Skradziono z nich blaszany dach co przyspieszyło degradację. Ostatecznie zostały zakupione przez dewelopera, firmę W.W. Investment Wiśniewscy, która pierwotnie chyba nie miała pomysłu co zrobić z budynkami wpisanymi w międzyczasie do rejestru zabytków. Ostatecznie powstało tutaj osiedle mieszkaniowe składające się z trzech starych koszarowców oraz jednego nowego budynku. Zachowany jest także mały budynek starej latryny. Budynki prezentują się bardzo dobrze, odzyskały dawny blask, gdy oczyszczono je ze szpetnej, szarej farby.